Fable 2'yi şimdi oynayın, masal için beklemeyin

Resmi Xbox Podcast'in bu haftanın alt kısmında bir tür lanetli hazine gibi gömüldü, Playground Games'in uzun zamandır beklenen masalı hakkında haberlerdi. Ben buna “hazine” diyorum çünkü oyunda nadir bir bakış içeriyordu, ancak “lanetli” çünkü birçok geliştirme güncellemesine eşlik eden korkunç uyarı ile geldi: bir gecikme. Bu yıl piyasaya sürmeyi planladıktan sonra, Fable şimdi 2026 sürümü için ayarlandı.

Gecikmeler, elbette, verdikleri acı beklemeye rağmen, genellikle kıyametin Hargers'ları değildir. Fable'ın durumunda, umarım bu, çiçek açmak için daha fazla zamana ihtiyaç duyan zengin ayrıntılı bir dünyanın işaretidir. Ancak bu ekstra bekleme yılı iyi bir şekilde kullanılabilir: Masalı oyunları oynamak için daha iyi bir zaman yok. Özellikle, sizi Fable 2'yi, serinin Highpoint'i denemenizi ve (yeniden) garip ve benzersiz bir RPG Lionhead Studios'un 2008 klasiğini keşfetmeye çağırırım.

Bugünün rol yapma oyun standartlarına göre, Fable 2 gerçekten oldukça sıra dışı. Ancak Fallout 3 (sadece günler sonra piyasaya sürülen) ve Bioware'in erken 3D oyunları gibi 2008 çağdaşlarıyla karşılaştırıldığında, vizyonunda pratik olarak tekil. Fable 2, doğrusal bir ana hikaye ve isteğe bağlı yan görevlerin ezoterik bir koleksiyonuna sahip oldukça geleneksel bir kampanya yapısına sahip olsa da, RPG sistemleri, Oblivion ve Neverwinter gecelerinin gevrek stat bloklarından çok uzaktır. Hiyerogliflerden ayırt edilemez bir D&D karakter sayfası bulanlar için bile inanılmaz derecede ulaşılamaz bir şey yaratmak için bu yönleri tamamen düzeltir.

Sadece altı ana beceri sağlık havuzunuzun, gücünüzün ve hızınızın beğenilerini yönetir. Silah söz konusu olduğunda dikkate alınması gereken tek bir hasar istatistik ve zırh veya buff sağlayan aksesuarlar söz konusu olduğunda hiçbir şey yoktur. Savaş, çoğu görevde yaygın olmasına rağmen, inanılmaz derecede yüzey sallanmasıdır, sadece gerçekten yaratıcı bir büyü (düşmanları dans etmeye ve zeminleri ovalamaya zorlayan harika kaos dahil), tüm hit noktalarınızı kaybetmek, küçük bir XP pentely'den başka bir şeyle cezalandırılır.

Fable 2, daha önce hiç RPG oynamamış insanlar için RPG'dir. Kısacası, Fable 2, daha önce hiç RPG oynamamış insanlar için RPG'dir. 2008 yılında, Oblivion'un Açık Dünya Cyrodiil'in rol oynayan yeni başlayanlar için ezici bir çoğunlukla büyük ve alçlılıkla özgür hissetmiş olabileceği zaman, Fable 2'nin Albion, daha yönetilebilir küçük, sevk etmesi kolay haritalar zinciri sundu. Bu alanlar arasında özgürce ileri geri gidebilirsiniz ve maceranın en iyi işaretine havlayan sadık köpek arkadaşınızın yardımıyla, gömülü hazine, batık mağaralar ve bulmaca-posa iblis kapıları gibi sırları keşfetmek için dövülmüş yolun ötesine geçebilirsiniz. Bütün bunlar dünyaya gerçek ayak izinden daha büyük bir ölçek ve fırsat hissi veriyor. Ancak Albion'un coğrafyası kısıtlayıcıdır, büyük ölçüde sizi doğrusal yolları bir dönüm noktasından diğerine zorlar. Bu, en azından kelimenin geleneksel anlamında kaybolacak bir dünya değil.

Fiziksel bir varlık olarak Albion, BioWare'in Infinity Engine Games ve Bethesda'nın harika tuhaf Morrowind'in inanılmaz dünyalarına kıyasla soluyor. Ancak bunu RPG'lerin hem modern hem de çağdaş beklentileri hakkında yargılamak, bunu bir kötülük yapmaktır. Fable 2'nin öncelikleri, uzaktaki dağlara tırmanmaya veya sayısız yolla zindanlara yayılmaya değil, hayatla dolu bir dünyada yatmaktadır. Fable 2'ye çok farklı bir oyunun merceğinden bakın - Maxis'in benzer şekilde tekil Sims - ve toplumun gerçekten dikkate değer bir simülasyonunu bulacaksınız.

Albion bir tür garip organik saat organizması gibi çalışır. Her sabah, güneş ufukta bakarken, insanları uyanır ve günlük rutinlerine başlar. Town Criers gürültülü kalabalıklar üzerinde güncellemeler: "Dükkanlar şimdi açılıyor!" Ve yıldızlar bir kez daha parıldamaya başladığında, “Zaman: çok geç!” Sims'teki aileleriniz gibi, Albion'un her vatandaşı sadece toplumsal rolleri değil, aynı zamanda beğenileri ve sevmedikleri bir iç yaşamı vardır. Sürekli genişleyen bir jest kütüphanesi kullanarak, karşılaştığınız her (hostil olmayan) kişiyi memnun edebilir, hakaret edebilir, etkileyebilir ve hatta baştan çıkarabilirsiniz. İyi yürütülen bir osuruk, bir pub patronlarını biralarına iniyor olabilirken, küçük çocuklara işaret etmek ve gülmek onları ebeveynleri için kaçarak gönderebilir. Bu duygular aracılığıyla Albion halkını itip çekebilir, kahramanlıklarınız ve eksantrikliklerinizle büyüleyebilir veya kötü işleriniz ve kabalıklarınızla onları uzaklaştırabilirsiniz. Sık sık hayatta hisseden reaktif NPC'ler ve video oyunu şehirleri hakkında konuşuyoruz, ancak orada bu hedefleri Fable 2 ile aynı şekilde elde eden hiçbir şey yok.

Karakteriniz, büyük maceralara, kabadayı haydutlarına girmeye ve ışıltılı hazine bulmaya mahkum bir kahraman olsa da, Fable 2, kendinizi toplumuna tamamen asimile ettiğinizde daha ilginç bir oyundur. Albion'daki hemen hemen her bina, hem evler hem de dükkanlar satın alınabilir ve bunları kazançlı istihdamda uzaklaştırarak kazanılan parayla satın alabilirsiniz (ahşap ve demircilik miniigames hızla monoton-, yatıştırıcı dikkat dağıtıcı unsurlar haline gelir.) Eldeki bir evin anahtarları, adil veya güçlendirici fiyatlar için bir ev sahibinizi kiralayabilir, ya da bina yapabilirsiniz. Sonra bir sonraki adım var: Yatağınıza düşene kadar en sevdikleri Emote'u tekrar tekrar spam göndererek şehirdeki en çekici NPC'yi wooing ve komedi bir tokat ve gıdıklamadan sonra bir bebekle sonuçlanırsınız. Tüm bunların bireysel bileşenleri, Sims'te olduğu gibi, inanılmaz yapay hissediyor. Yine de genel sonuç, gerçek, olağanüstü bir yaşam duygusu üretir.

Varsa, RPG'ler Fable'ın bu bölümdeki ayak izlerini takip etti. Baldur'un Kapısı 3'ün yükselen başarıları bile organik romantizm ve emlak piyasasını oynama yeteneği içermiyor. Ancak Albion'un otantik yaşam duygusu daha beklenmedik bir halefte var: Red Dead Redemption 2. Rockstar'ın Eski Batı'nın dijital rekreasyonu inanılmaz derecede duyarlı, varlığınıza ve davranışınıza inandırıcı bir şekilde tepki veren tesadüfi karakterlerle dolu. Her bir NPC, Fable 2'nin jestlerinin daha ince, daha sinematik bir versiyonu gibi hissettiren bir sistem kullanarak konuşulabilir ve tavrınız memnun edebilir veya rahatsız edebilir. Çoğu etkileşim basit zevkler olsa da, daha anlamlı bir şekilde dokunduğunuz hayatlar - ölümcül bir yılan ısırığından zehiri emmek gibi - sizi hatırlayabilir ve haftalar sonra nezaketle geri ödenebilir. Eğer Playground'un yeni masalı kökenlerine sadık kalmaksa, modern mihenk taşı, şu anda Vogue'da bulunan masa üstü esintili RPG'lerden ziyade Rockstar'ın eşsiz yaşam dünyası olmalıdır.

Oyun alanının da teşvik etmesi gereken başka zorunlu şeyler de var. Fable'ın inanılmaz derecede İngiliz mizah anlayışının korunması gerekiyor ve bu yüzden en iyi, sınıf sisteminin kuru, esprili hicivini, yanda sağlıklı bir doz serseri ile görüyorduk. Ayrıca, Hogwarts'ın öğretim personeline rakip olan sevgili thespian'lara ihtiyacımız var (bir oyun alanı zaten kontrol altında görünüyor, Richard Ayoade ve Matt King römorklarda görünüyor.) Ama belki de en önemlisi, bu hareketli dünyanın ötesinde, Lionhead'in iyi ve kötülüğe yönelik ticari marka yaklaşımıdır.

Lionhead Studios'un kurucusu ve Fable Serisinin baş tasarımcısı Peter Molyneux, iyi ve kötülüklere hayranlık duyuyor. Oyunculara ikisi arasında bir seçenek sunmak, stüdyonun ilk projesi olan God Game Black & White'ın temeliydi ve Molyneux'un kariyerinin geri kalanı boyunca, yaklaşan Albion Ustaları da dahil olmak üzere (kafa karıştırıcı ismine rağmen masalla ilgisi yok.) Ancak Lionhead'in oyuncu seçimine yaklaşımı, zekâlı ve en iyi işlerin en iyi eserlerinden uzak bir çığlık. Fable 2'de, seçenekleriniz kesinlikle meleksel ya da aşağılık şeytani, aralarında gri boşluk yok. Komedi uçlarında çalışır; Erken bir yan sorgu, bir tüccar deposundan zararlıları temizlemenizi veya tüm stoklarını yok etmenizi ister. Daha sonra, sunakta terk edildikten sonra kendini öldüren bir hayalet, hala yaşayan eski sevgilisine işkence etmenizi ister ve tek yollarınız hayatını yaşayan bir cehennem yapmak veya karınız yapmaktır.

Son on yıl ve RPG gelişiminin değişimi, insan davranışının bir yelpazesini keşfeden seçeneklerle açılan nihai oyuncu ifadesine öncelik vermiştir. Ahlaki Quandaries, karar verdik, çocukları kurtarmak veya onları canlı yakmak arasındaki seçimden çok daha karmaşık olmalı. Masal, ikili üzerinde büyür. Toprağın gördüğü en kahraman kahramanı oynama veya tarihin en iğrenç kötü adamı olma şansını beğenir. Bu, üçlemenin ilk oyununda kuruldu, bu da karakterinizin kötü seçenekleri ısrarla seçerseniz, ancak Fable 2'de gerçekten kendi başına geldi. Devam filminin iyi veya kötü yollar sunma şekli daha zengin ve daha yaratıcı hissettirirken, bu reaktif dünya, hem moment hem de hafta haftalık etkinliklerinize izin verir. RPG'lerdeki ahlaki odaklı sonuçlar genellikle ezici hissedebilir, çünkü aşırılıklardan ziyade merkeze daha fazla kaynak yerleştirirler ve bu yüzden gerçekten kötü olmak nihayetinde dünyayı bir kaşlarını kurtarmak gibi hissettirir. Fable 2 ise tam Sith'e (eşleşecek yıldırım güçleriyle) gitmeniz için mutludur ve büyük ölçüde çalışır çünkü hokkabazlık için sadece iki yolu vardır.

Oyun alan oyunlarının Masal'ın bu tarafını doğru alıp almayacağı henüz belli değil. Bu haftanın geliştirme güncellemesi 50 saniyelik alfa öncesi oyun görüntüleri ile gelirken, orada otantik bir masal oyunun resmini gerçekten boyayan çok az şey vardı. Elbette zorunlu tavuk vuruşunun yanı sıra. Ama bir dakikadan bir süredir bağlamsız görüntüler asla tüm hikayeyi anlatmayacaktı, değil mi?

Saniyeler içinde görebildiğimiz şey, Fable'ın zevk aldığından çok daha ayrıntılı bir dünya. Ana karakterin atı, 360 dönümlük oyunlardan çok daha az kısıtlama ile açık bir dünyaya işaret ediyor ve inanılmaz derecede işlenmiş bir orman, bu yeni Albion'da gerçekten kaybolabileceğimizi gösteriyor. Ancak, yoğun ve düğümlü ve yaşam dolu görünen bir şehrin kısa çekimi, oyun alanı oyunlarının Masal 2'yi bu kadar benzersiz kılan toplumun Sims benzeri simülasyonuna sadık kaldığını umuyor. Çocuklarına işaret etmek ve gülmek, barlarının masalarında dans etmek ve yeşil marketlerin arkasında buluştuğum bir rastgele ile kasırga romantizmim var.

Ama bunların hepsi bir yıl uzakta. Ve o zaman Masal 2'nin harika dünyasını yeniden ziyaret edebilir (veya ilk kez deneyimleyebilirsiniz). Neden bu kadar sevildiğini ve oyun alanı oyunlarının tüm tuhaflıklarını korumasının neden bu kadar önemli olduğunu kolayca göreceksiniz. Çünkü bu projeden ihtiyacımız olmayan şey, bir Witcher klonu veya Baldur'un kapı-benzeri veya Dragon Age tarzı RPG olarak yeniden tasarlanan bir masal. Sadece masal olmak için masal, osuruk ve hepsine ihtiyacımız var.