Dlaczego Assassin's Creed 2 i 3 najlepiej pisać, jaką seria kiedykolwiek widziała

Jedna z najbardziej pamiętnych momentów z całej serii Assassin's Creed występuje wcześnie w Assassin's Creed 3 . Haytham Kenway, po zgromadzeniu swojego zespołu w Nowym Świecie - lub tak wierzy gracz - podaje wszystkie cechy zabójstwa: ukryte ostrze, charyzma rywalizująca z audytem Ezio i heroiczne działania, takie jak uwalnianie rdzennych Amerykanów i walkę z brytyjskimi żołnierzami. Objawienie, że w rzeczywistości jest templariuszem, wiąże się tylko z jego wypowiedzią znanej frazy: „Niech ojciec zrozumienia nas poprowadzi”. Ten zaskakujący zwrot doskonale uosabia niewykorzystany potencjał Assassin's Creed .

Pierwsza gra wprowadziła atrakcyjną koncepcję - przewagę, poznaj i wyeliminować cele - ale nie naracyjnie. Zarówno Altaïr, jak i jego cele brakowało osobowości. Assassin's Creed 2 poprawił rzeczy dzięki kultowej Ezio, ale jego przeciwnicy pozostali słabo rozwinięci, zwłaszcza Cesare Borgia w Bractwie . Tylko w Assassin's Creed 3 , osadzonym podczas rewolucji amerykańskiej, Ubisoft poświęcił równy wysiłek w rozwoju zarówno Huntera, jak i polowania. Stworzyło to naturalny przepływ narracji i osiągnęło równowagę rozgrywki i historii rzadko dopasowaną od tego czasu.

Podczas gdy obecna epoka RPG cieszy się powszechnym uznaniem, wielu uważa, że ​​Assassin's Creed upada. Wyjaśnienia różnią się: nierealistyczne przesłanki z udziałem bogów takich jak Anubis i Fenrir; opcje romansowe; Lub, kontrowersyjnie, Assassin's Creed: Shadows of Memories „Użycie rzeczywistych postaci Yasuke. Jednak argumentuję, że upadek wynika z porzucenia serii opartej na postaciach historii, utraconych w rozległych otwartych światach.

Z czasem Assassin's Creed zawierał elementy RPG i na żywo: drzewa dialogowe, systemy XP, skrzynki z łupami, mikrotransakcje i dostosowywanie sprzętu. Ale większe raty wydają się bardziej puste, nie tylko z powodu licznych zadań pobocznych, ale także w ich opowiadaniu. Assassin's Creed Odyssey , jednocześnie szczycąc się większą ilością treści niż Assassin's Creed 2 , często wydaje się słabo rozwinięty i drewniany.

Podczas gdy wybór graczy teoretycznie poprawia zanurzenie, długie skrypty, aby pomieścić wiele scenariuszy, często brakuje polskich w porównaniu do gier z bardziej skoncentrowaną interakcją. Ciasno napisane skrypty epoki adwokactwa akcji stworzyły ostro zdefiniowane postacie, które nie miały wpływu na moralność oparte na graczach. Rozszerzona treść Assassin's Creed Odyssey często wydaje się sztuczna, powodując wyraźny kontrast z wciągającymi historycznymi postaciami wcześniejszych gier.

ERA Xbox 360/PS3 wyprodukowała jedne z najlepszych gier. Z wyzywający Ezio „Nie podążaj za mną ani nikogo innego!” Do tragikomicznych słów Haythamu do jego syna, Connora:

„Nie myśl, że mam zamiar pieścić twój policzek i powiedzieć, że się myliłem. Nie będę płakać i zastanowię się, co mogło być. Jestem pewien, że rozumiem. Mimo to jestem z ciebie dumny. Wykazałeś wielkie przekonanie. Siła. Odwaga. Wszystkie szlachetne cechy. Powinienem był cię zabić dawno temu”.

Współczesne gry często polegają na uproszczonej dychotomii zabójców vs. templariuszy, podczas gdy wcześniejsze wpisy badały szare obszary. W Assassin's Creed 3 pokonał Templariów wyzwań przekonań Connora. William Johnson sugeruje, że templariusze mogliby zapobiec ludobójstwu; Thomas Hickey krytykuje misję zabójców; Kościół Benjamina podkreśla perspektywę; i przedstawiono perspektywę brytyjską. Haytham rzuca wyzwanie wiary Connora w Waszyngtonie, ujawniając rolę Waszyngtonu w spalaniu wioski Connora. Gra kończy się więcej pytań niż odpowiedzi, wzmacniając narrację.

Popularność „rodziny Ezio” ze ścieżki dźwiękowej Assassin's Creed 2 podkreśla koncentrację ERA PS3 na narracjach opartych na postaciach. Muzyka melancholijna odzwierciedla osobistą stratę Ezio, a nie po prostu scenerię renesansową. Chociaż doceniam postępy obecnego pokolenia w budowaniu świata i grafice, mam nadzieję, że serial powróci do swoich korzeni, dostarczając skoncentrowane, oparte na postaciach historii. Niestety na dzisiejszym rynku może to nie być uważane za „dobry biznes”.