Blades of Fire: The First Preview

Mijn hands-on tijd met MercurySteam's Blades of Fire tartte de eerste verwachtingen. Aanvankelijk denkend aan hun Castlevania: Lords of Shadow -serie, gemoderniseerd met een God of War Sheen, onthulde het snel zielsachtige mechanica, die prioriteit gaf aan wapenstatistieken boven karakterbladen. Uiteindelijk is het noch een directe kloon noch een eenvoudige samensmelting; Het is een unieke mix van bekende elementen en innovatieve ideeën, die een nieuwe actie-avontuur-ervaring smeden.

Terwijl hij visueel galmt van God van War 's Dark Fantasy-esthetiek, zware aanvallen en heid-camera perspectief, snijdt Blades of Fire zijn eigen pad. De openingstijden, met een jonge metgezel die helpt bij het oplossen van puzzels en een zoektocht met een wilde vrouw die bovenop een kolossaal beest woont, delen overeenkomsten, maar het totale gevoel blijft duidelijk. De opname van anvilvormige checkpoints, het herstellen van gezondheidsdrankjes en respawning-vijanden, verwijst verder naar zielenachtige invloed, maar de uitvoering is uniek van zichzelf.

De fantasie -esthetiek van de game is opvallend. Stel je voor dat Conan de barbaar naast bizarre, labyrint-achtige wezens-orang-oetans die bijvoorbeeld op bamboe pogo-sticks stuiteren. Het verhaal, gecentreerd op een kwaadaardige koningin die staal wordt in steen en de zoektocht van een smid-halfgod naar verlossing, voelt enigszins generiek, die doet denken aan vergeten Xbox 360-tijdperk titels. De kerngameplay -mechanica zijn echter waar vuurbladen echt schijnt.

Gevecht maakt gebruik van directionele aanvallen en gebruikt alle gezichtsknoppen voor gerichte stakingen - kop, torso en linker/rechter vegen. Het beheersen van vijandelijke houding is cruciaal voor het exploiteren van zwakke punten, waardoor bevredigend viscerale slagen worden geleverd. De eerste baas -ontmoeting, een trol, benadrukte de schittering van dit systeem; Ontslagen, gedicteerd door aanvalshoek, stond strategische invalidatie en zelfs verwijdering van gezichtsbewijs toe.

Wapenbeheer is centraal. Stamina vereist, in tegenstelling tot automatische regeneratie, handmatige restauratie via de blokknop. Hoewel zielige invloeden duidelijk zijn in aanvalspatroonherkenning en precieze Dodge/Block/Parry -timings, is de dynamiek van het risico/beloning minder straffen. Het directionele aanvalsysteem vereist een uniek controleschema, dat blokkering naar de linker trigger opnieuw wordt veroseerd, die aanvankelijk een mentale verschuiving eist.

Eenmaal aangepast, hadden de unieke mechanica voorrang. Het wapensysteem maakt verschillende standpunten mogelijk (slashing of stuwkracht), waardoor vijandelijke beoordeling wordt geëist voor optimale effectiviteit. Dit voegt een laag tactische diepte toe dan typische zielsachtige gevechten.

Bladen van vuurschermen

Wapens staan ​​voorop. Herhaaldelijk gebruik saai messen, het verminderen van schade, het vereisen van slijpstenen of houdingsveranderingen (rand en punt slijtage onafhankelijk). Deze tastbare slijtage voegt diepte toe. Wapens hebben ook een duurzaamheidsmeter, die uiteindelijk verbrijzelt, reparatie eisen bij aamvelden of opnieuw maken. Dit leidt tot de meest innovatieve functie van Blades of Fire : The Forge.

Het maken van wapens begint met sjabloonselectie, gevolgd door aanpassing (lengte, speerpuntvorm, enz.), Direct beïnvloeden statistieken. Materiële keuze beïnvloedt het gewicht en het uithoudingsverbruik. Ten slotte hamert de speler fysiek het metaal op een aambeeld via een minigame, waarbij een gebogen lijn overeenkomt door verticale balken te rangschikken. Overwerkend verzwakt het wapen en eist precisie. De verkregen sterbeoordeling bepaalt de reparatiefrequentie vóór permanent verlies.

Het concept van de Forge is uitzonderlijk en voegt een vaardigheidslaag toe aan knutselen. De stompe aard van de minigame, die een duidelijk verband ontbrak tussen stakingen en metaalvormen, moet echter worden verfijnd. Verbeterde tutorials zijn essentieel om frustratie te voorkomen.

The Forge moedigt diepe wapenbijlage aan, cruciaal voor de campagne van 60-70 uur. Nieuwe materialen maken her-borging mogelijk, aanpassing aan uitdagingen. Dood resulteert in wapenverlies, het eisen van herstel. Dit creëert een zinvolle band, in tegenstelling tot gemakkelijk aangevouwen zielen.

Terwijl Blades of Fire inspiratie put uit donkere zielen , God of War en zijn eigen erfenis ( Blade of Darkness ), overstijgt het louter imitatie. De unieke mix van systemen van de game creëert een duidelijke identiteit. Er blijven bezorgdheid over de geschiktheid van de generieke setting voor een lange campagne en repetitieve vijandelijke ontmoetingen. De diepe wapensgen- en gevechtsmechanica maken echter een boeiende vooruitzichten van vuur , waardoor mogelijk een fascinerende bijdrage aan het actiegenre biedt.